rgin-top:20่px;
}
rgin-ๅbott:20px;
ileirong-ulli{
}
height:2๐6px;
ileirong-ulli{
border:1pxsolid#00cນ98d;๙
height:26px;
line-height:๘24px;
bຘorder:1pxsolid#0่0c98d;
float:left;
“唐先生,您救救我。”张院长扑通跪地,泪流满面,“我不能没有这份工作啊,家里上有老,下有小,两ä个老的身体不好,两个ฐ小的还在念书,老婆又没正式工ื作,一大家子全指望着这碗饭呢……”
凌南风见状赶紧把张院长搀起来,张院长还要挣扎下跪,凌南风用只有俩人才能听见的分贝道:“适可而止,小心弄巧成拙。”
float:left;
padding:0่5e!iortant;
rgin:5px;
border-radius:5px;
padding:05๓e!iortant;
text-align:center;
border-radius:5px;
background:#00c9๗8d;
text-align:center;๙
}